به مناسبت هشتصدمین سالگرد تولد مولانا

۹ ساله بودم که با شعرای مولانا آشنا شدم و باهاشو ارتباط برقرار کردم. مولانا شعرای فوق العاده ای داره که در عین زیبایی نوشتاری و غنای معنایی، ساده هم هستن. امسال، سال مولانا و امروز هشتصدمین سالگرد تولدشه.

به همین مناسبت یکی از شعرهاش که خیلی دوست دارم رو می نویسم:

زهی عشق زهی عشق که ماراست خدایا

چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا

چه گرمیم چه گرمیم ازین عشق چو خورشید

چه پنهان و چه برهان و چه پیداست خدایا

فتادیم فتادیم بدانسان که نخیزیم

ندانیم ندانیم چه غوغاست خدایا

زهی ماه زهی ماه زهی بادۀ حمرا

که مرجان و جهان را بیاراست خدایا

فروتاخت فروتاخت شهنشاه سواران

زهی گرد و زهی گرد که برخاست خدایا

چه نقشست چه نقشست بر این صفحۀ دلها

غریبست غریبست ز بالاست خدایا

خمش باش خمش باش که تا فاش نگردد

که اغیار گرفتست چپ و راست خدایا

از آن آب چنانست که ما چرخ زنانیم

نه از کفّ و نه از دفّ و نه از ناست خدایا

نه دامست نه زنجیر، همه بسته چرائیم

چه بندست و چه زنجیر که بر پاست خدایا