چهار ماه، سه روز و دو هفته – رومانی – محصول ۲۰۰۷
"رومانی، سال ۱۹۸۹: در حالی که دولت سقط جنین رو ممنوع و بعنوان یک جرم اعلام کرده، دختر جوانی سعی می کنه به دوستش کمک کنه تا مخفیانه جنین چهارماهۀ اون رو در اتاق یک هتل و توسط یک پزشک سقط کنه..."
یک تریلر/درام سیاه به سبک دوگما ۹۵ (دوربین روی دست، نماهای ثابت طولانی و استفاده از پلان سکانس). فیلم دارای نشونه های بسیار زیادیه که مطمئناً با یکبار دیدن نمی تونیم همۀ اونها رو کشف کنیم.
شاید خیلی ها حوصلۀ دیدن چنین فیلمی رو نداشته باشن؛ فیلمی که در اون یک نمای 8 دقیقه ای وجود داره که دوربین بطور ثابت از شام خوردن و صحبت کردن چند نفر دور میز فیلمبرداری کرده... اما اگر کارگردان از این سبک برای ساخت فیلمش استفاده کرده مطمئناً دلیل خاصی پشت این انتخاب وجود داشته...
دربارۀ معنی آخرین سکانس و خصوصاً آخرین نمای فیلم بحث های زیادی مطرحه که اگر کسی فیلمو دیده دلم می خواد درباره اش با هم تبادل نظر کنیم.
از چند نفر دیگه هم شنیدم تعریف این فیلم رو، ولی خوب هنوز گیرش نیاوردم تا ببینم! وبلاگت خیلی موثره روی فیلم دیدن های من. مرسی یه عالمه
ممنون از کامنت انرژیبخش شما!
ولی من اتفاقن از فیلمهایی که سکانسهای طولانی دارند خوشم میاد. ریلکس میشینم و نگاه میکنم. حرکات دوربین را هم یک لجظه توی این سکانسها از دست نمیدم.
کاملا درسته. در اینجور فیلم ها ما فقط درگیر خود قصه می شیم و تنها به رفتارها و احساسات کاراکترها توجه داریم و فکرمون با حرکات مدرن دوربین و تکنیک های جلوه های ویژه منحرف نمی شه.
سلام حسام جان
بله خوبم و به دعا گویی مشغول.
امیدوارم در حال و هوای مقدمات زندگی مشترک از لحظه هایت حداکثر لذت را ببری. که دیگر این لحظات شیرین تکرار شدنی نیست و بعدا جای خود را به شیرینی های جور دیگری میدهد.
اگر شد یه سر به وبلاگ جدید من که ادرسش را در لینک همین نظر دادم بزن و رهنمودی بده.
ارادتمند
همین الان میام!