پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم

پلان های روزانه

هر کسی بازیگر نقش اول زندگی خود است، من می خواهم زندگی را کارگردانی کنم

خواننده های اینوری و اونوری!

سه هفته پیش تولد تینا بود. اومدم یه سری آهنگ جدا کنم رایت کنم رو cd برای بزن برقص ها. کارم که تموم شد دیدم تمام آهنگ هایی که انتخاب کردم از خواننده های زیرزمینی داخلیه. آهنگ هایی از امیر تتلو، رضایا، بر و بکس، علی هایپر، اشکین 0098، ساسی مانکن، طعمه، 2afm و... .

وقتی فکر می کنم می بینم خیلی وقته اصلاً از خواننده های اونوری (یعنی لوس آنجلسی) خبری نیست. نه آلبومی نه آهنگی... شاید بعضی ها تک و توک یه چیزایی بیرون می دن اما در کل رفتن تو سکوت!

چند سال پیش وقتی خواننده های داخلی با کمترین امکانات داخل استودیوهایی که توی زیرزمین خونه هاشون راه انداخته بودن آهنگ هاشون رو ضبط می کردن، کسی فکرشو نمی کرد بتونن انقدر پیشرفت کنن و همه جا رو قبضه کنن. الان اگه دقت کنین توی اکثر مهمونی ها و پارتی ها آهنگ های همین خواننده های داخلی پخش می شه و دیگه کسی امید و شهریار و سندی و لیلا فروهر گوش نمی ده.

شاید خواننده های اونوری توان رقابت با اینوری ها رو ندارن که یه مدته اینجور غلاف کردن! شاید هم بخاطر کپی های غیرمجازی که از کارهاشون می شه، رغبتی به هزینه کردن بابت آلبوم های جدید ندارن. هر چی که باشه، برای شنیدن جدیدترین آهنگ های خواننده های داخلی – که خیلی هاشون واقعاً مزخرفن و بعضی هاشونم واقعاً خوب – کافیه توی سایت های داونلود آهنگ یه چرخی بزنین تا کلی آهنگ مطابق سلیقه تون پیدا کنین.

از بین خواننده های اینوری، به نظرم کارهای امیر تتلو رو خیلی دوست دارم. هم از آهنگ های شادش خوشم میاد (مثل "جیگیلی"، "ماری جون" یا این آخری "بگو بینم ندیدیش؟") و هم آهنگ های آرومش رو (مثل "یکی بهش زنگ بزنه"). تازه وقتی پارسال در حمایت از سبزها آهنگ "ایران سبز" رو خوند بیشتر ازش خوشم اومد).

در هر حال امیدوارم رقابت بین اینوری ها و اونوری ها باعث پیشرفت موسیقی پاپ ایرانی بشه و خواننده های خوب اونوری هم زودتر خودشونو با ذائقۀ ما هماهنگ کنن و هم توی نحوۀ ساخت کلیپ ها و هم اشعارشون تغییر و تحول لازم رو ایجاد کنن.

حسام دهقانی پنج‌شنبه 17 تیر 1389 ساعت 11:53

نظرات 20 + ارسال نظر

کوروموزوم نا معلوم چهارشنبه 30 تیر 1389 ساعت 17:51

منم خواننده های اینوری رو بیشتر دوست دارم و کلا به نظرم رقصیدن با اینا بیشتر کیف داره البته فرامرز آسف رو هم از اونوریا دوست دارم اما از اینوریا ساسی و علیشمس و تتلو و اینا خوبن کلا

آصف رو منم دوست دارم. سبک خاصی داره و البته اندی که عشقمه!

ر و ز ب ه یکشنبه 20 تیر 1389 ساعت 02:42

پینک فلوید که حتمن گوش میدی.
comfortably numb
رو تا حالا گوش دادی؟

پینک که آره اما این آهنگش رو یادم نمیاد. بایم نگاه کنم ببینم کدوم بود...

ر و ز ب ه یکشنبه 20 تیر 1389 ساعت 02:39

با گفته ات موافقم حسام جان ولی اون جمله پایانی اگه منظورت از موفقیت "خوب" بودن هم هست نه.
من چنین معیاری رو نمی پذیرم.

مردم ما 9 میلیارد ریختن تو شکم کسی که چند سال پیش با باطوم میزد تو سر بچه های همین مردم! این به کنار، کارش دو زار دئشی نمی ارزید! چرت و پرت. یه مشت بازیگر خوشگل و پولکی رو ریخته بود وسط یه کادر بهشون گفته بود لوده بازی در بیارید.
بعد این موفقیت چشم گیر فیلم این آقا دلیل بر خوب بودن اون نیست؟

البته امیدوارم اون موفقیتی که گفتی این چنینی نباشه که من گفتم!

آره حسام جون. چپ میری راست میری خفه شدم از بس نام این لیدی رو شنیدم.

در مورد کلیپ ها خیلی باهات موافقم. من خودم زیادی از این کلیپ ملیپ ها سر در نمی یارم. مث عموم می بینم و حرفه ای بین نیستم. ولی خوب تنوع تو کارهایی این وری فوق العاده ست. تا یاد دارم معین و ستار و مهستی و شکیلا و ... سر پا یا یه جا نشستن دارن هااااای هاااای می کنن اون طرف هم یه دختر واسه خودش می رقصه.
ای نزاکت! ای ادب! ای منش! کشتی ما رو. یه تغییر هم بد نیست.

ولی اینوری ها من دو تا چیز مشابه ندیدم. حتا اگه به کل آهنگ و همه چیز دره پیت باشه.
یه کار از زانیار دیدم (کلیپ) یادم نمی یاد آهنگش. اون خیلی به دلم نشست. خودش تنها بود که چند تا میشد...

+ در مورد گفته ت ترانه خانم. خوب بابا ما صبح تا شب داریم از همین چیزا می نالیم! خوب درسته سیستم و نمی دونم همه چیز بی صحابه! ولی خوب من و تو چی کاره ایم؟
خوب اونی که میره این کارا رو می کنه من و تو هستیم دیگه؟ همین مردم. خب چرا حالا که صحاب نداریم خودمون یه کار درست و حسابی نکنیم؟! همه تقصیر ها رو که نمیشه انداخت گردن بی صحابی!

این خودمون که بیشتر این بلا ها رو سر خودمون می یاریم!
من و تو که میشیم یه کشور بزنیم تو سر جواد رضویان دیگه اون جرات نمی کنه پاشو بذاره سر صحنه که فیلم بازی کنه!

آراد شنبه 19 تیر 1389 ساعت 21:43

من کلا نمیفهمم شما چی می گین ! من فقط تو ماشین موسیقی گوش می دم ... اونم یا داریوشه یا سیاوش قمیشی ، ابی و محسن چاووشی هم کم و بیش ...
توی مهمونی هم که مهم نیست ... چون اصلا گوش نمی دم ...ضرباهنگ مهمه ... اینور آب انور آب نداره ...

ها وولک شما قر بندری بده کی می خوندش مهم نیست!

ترانه شنبه 19 تیر 1389 ساعت 17:58

ر و ز ب ه جان مگه نباید همه چیزمون به همه چیزمون بیاد؟ خوب تو کشوری که نه سینماش پیشرفت می کنه، نه مجسمه سازیش، نه نقاشیش نه خطاطیش انتظار داری هنر موسیقی پیشرفت داشته باشه؟!!! نه برادر من. موسیقی هم یک هنر مثل سینماست.( نه این که دو تا هنر یه جورن منظورم اینه که دوتاشون هنرن!) توی فیلمای سینمایی خدایی سالی چند تا فیلم خوب میاد؟!!! خوب آهنگ هام همینه دیگه! در ضمن باید بگم کی گفته فقط آهنگا چرت و پرتن تو ایران. این همه آهنگ آروم و قشنگ و پر معنی(البته نه این همه ولی خوب کم نیستن) مثل " چی می خوای از جون من" یا "میرم".

شما فکر می کنید توی کلوپ های خارجی که ملت با آهنگ pump it یا مثلا bad romance می رقصن به لیریکاش گوش میدن؟ من فکر نمی کنم.

ببینید این آهنگ های این و اون برای هم جالبته. من باهاش حال می کنم! حالا چه معنی داشته باشه یا نداشته باشه خوب باشه، بد باشه. من ترجیح میدم اون چیزی که ارش لذت می برم رو گوش بدم. در کنارش هم موسیقی های کلاسیک خوب گوش میدم. فقط به خاطر این که سلیقه آدم میاد پایین دلیل نمیشه که لذتمو ول کنم!

فیلم خوب سالی یه دونه درمیاد که اونم امسال دراومد تموم شد رفت: یک درجه لعنتی!

در کل اگه آدم فقط یه سبک موسیقی گوش بده بعد یه مدت سلیقه اش دچار افت می شه. حتی کسانی که فقط موسیقی های کلاسیک سنگین گوش می دن، بعد یه مدت دچار یکنواختی می شن. آدم باید با مودهای مختلف آهنگ های مختلف گوش بده. خود من اندی و شهرام شب پره گوش می دم، امیر تتلو و طعمه گوش می دم، همای گوش می دم، شوبرت و باخ هم گوش می دم! اما هر کدوم به زمان خودش...

*** ترانه این دو تا آهنگ آروم خوبی که گفتی رو من ندارم، برام بزن پلیز دیدمت ازت بگیرم.

ر و ز ب ه شنبه 19 تیر 1389 ساعت 13:45

احتمالن من بد منظورم رو رسوندم که این چنین برداشتی کردی.

من اون نمونه ای هم که زدم یک نمونه ای بود که حین پخش آهنگ ترانه ها رو کامل بلدی. یعنی به اصطلاح با زبان ترانه ها آشنایی.

منظورم از این نمونه جدا کردن آهنگ های خارجی و آهنگ هایی بود که شعر ندارن از حرفامون بود.

خوب معلومه من خیلی وقتا (تا دلت بخواد) شده یه آهنگ قوی از فلان کس و فلان گروه رو شنیدم که اصلن حالیم نشده چه زبونی هست! ولی هر بار هم که حالیم شده رفتم پی اون به واژه های "دره پیتی" و چرت و پرت برخورد نکردم! حتا اگه باز شعر نبوده و یک سلسله واژه ها رو سر هم کرده باز بیخود سر هم نکرده!
بدون هیچ هدفی این کار رو نکرده. همین جوری که نمیشه هر چی دلت خواست بگی بعد توقع داشته باشی که کار قوی ای هم از آب در بیاد که جاودان بمونه؟ خوب نمی مونه دیگه.

یکی هست واسه اعتراض و نمی دونم اینا گونه های مختلف فحش و بد وبیراه رو تو آهنگش میگه کلی ام ریتم قشنگ داره.
ولی مشکل ما اینه تو ایران خیلی این قضیه تفاوت داره. من با همینا می رقصیم حال می کنیم در صورتی که اصلن نمی دونیم چیه؟ حتا یه بارم که شده بهش گوش نمی دیم! (گونه های ایرانی اینو گفتم )

اون ور جهان کلی خواننده هست کلی هم طرفدار داره حکومت و سیستم رو قهوه ای می کنه خیلی ام کارش درسته!
ولی اینور ایران. حکومت رو که قهوه ای نمی کنه هیچ! ملت رو قهوه ای می کنه که دیدی ما سر کارتون گذاشتیم!

بیشترشون هدفی پشت شون بوده. روش فکر شده، نه اینکه خواب شبونه شون رو تبدیل کردن به شعر!

با این اوضاع می رسیم با آهنگ هایی ایرانی خودمون و حالا اگه زبان دیگه ای هم بلد باشیم اونها.

خوب به نظر من خواه یا ناخواه اگه تو با آهنگی به خوبی ارتباط برقرار کنی به اون شعرش هم توجه می کنی؟ حداقل من خودم این طوری ام! اگه شعرش بهت چسبید و بازم با اون ارتباط برقرار کردی خوب چه بهتر بیشتر از اون آهنگ لدذت می بری. وگرنه اون لذتت کمتر میشه؟
منظورم این تاثیری که کلام و شعر ممکنه رو آدم بگذاره رو نمیشه نادیده گرفت؟ شاید خیلی ها بتونن نادیده بگیرن. ولی نادیده گرفتنش یه کم سخته؟!!!

باهات موافقم که هر کس سلیقه ای داره و تو حالت هاش یه آهنگ رو گوش میده ولی خوب من ترجیح میدم آهنگ های خوب گوش بدم! تا هر آهنگی.

+ اتفاقن می خواستم بهت بگم میشه با یه ضرب قابلمه هم رقصید که دیگه مجبور نشیم به آهنگ های این و اون رجوع کنیم!

من اگه بخواستم یه ساز پیش بینی می کردم واسه شما همین ویولون رو پیش بینی می کردم. این چراییی پیش بینی هم برمیگرده به شما و مهندسی و دانشکده مهندسی! :دی
نصف بیشر کسانی که تو دانشکده های مهندسی بودن و رفتن پی سازی، به ویولون رسیدن!

یه چیز دیگه هم یادم اومد. به نظر من بودن چنین آهنگ هایی در ایران هم خوبه هم بد!
ولی میزان بد بودنشون بیشتره. چرا؟

ما هنوز موسیقی مون به صورت پایه ای نرفته جلو و تو خیلی از بخش ها (حتا حتا سنتی اون که برای نمونه ما کار ارکستی زیاد نداریم) هیچی نداریم. بعد یهو بی هیچ و پوچ چند تا پله رو رد کنیم بپریم رو اون پله جلوهه !!

از یه طرف این داشتن تنوع و تکثر سبک ها خوبه و ا طرفی دیگه نداشتن پایه و بن و ریشه به همین سبک ها ضرر می رسونه که نمی تونن آن چنان توانمند از آب در بیان.

البته خوب این بخش برمیگرده به سیستم کشور م ا و خیلی چیزهای دیگه.
که دیگه نامش روی اونه. موسیقی زیرزمینی.

حالا این چیز پایانی که من گفتم بحث خیلی طولانیه که بهتره الان بهش نپردازیم.

ممنون که وقت گذاشتی و خوندی.

+شفاف سازی ترانه هم به کل خوندنی بود. :)

چه توضیحات مفصلی. خودش می تونه یه پست باشه واسه خودش.

بحث موسیقی چیزیه که به دلیل سلیقه ای بودن اصلا نمی شه نظرات یک نفر رو به نفر دیگه تحمیل کرد. ببین من تمام اینایی که گفتی رو قبول دارم اما بازم با آهنگ هایی مثل نیناش ناش (ساسی مانکن) حال می کنم. چرند می خونه ها اما خوشم میاد ازش!

توی نظرسنجی امسال Lady Gaga بالاترین امتیاز رو گرفت و تاثیرگذارترین خواننده سال 2009 لقب گرفت. نمی دونم آهنگاش رو گوش دادی یا نه ولی واقعا چرت و پرت می خونه. اما با این حال آهنگ و ریتمش انقدر قشنگه که به دل می شینه. من خوشم میاد از آهنگاش (البته نه از کلیپ هاش!)

این بحث می تونه خیلی طولانی باشه. اما یکی از شواهد قوی بر موفق تر بودن خواننده های پاپ داخلی همین مهمونی ها و پارتی هاست که اگه دقت کنی می بینی تعداد آهنگ های مجاز داخلی به مراتب بیشتر از آهنگ های لوس آنجلسی شده...

عمو شنبه 19 تیر 1389 ساعت 12:45

صددرصد، گوناگونی سبک ها خیلی خوبه، بهرحال تمام این سبک ها واقعیت دارن و وجود دارن و همونطور که گفتی همشون هم طرفداران خودشون رو دارن.
هرکسی همه با توجه به سلیقه و علاقه طرفدار بعضی از این سبکهاست.
در مورد امینم و خواننده هائی از این دست معمولا از یک قشر خاصی طرفدار دارن و معمولا معروفیتشون بیشتر به خاطر مسائل جنبی و اطرافشون هست و نه هنرشون.
مثلا خواننده ای مثل تام جونز معروفیتش به خاطر هنرشه و تا سالها بعد از مرگش هم مردم آثارش رو گوش میکنن. ولی این در مورد خیلی از دیگر خواننده ها صدق نمیکنه و بعد از چند سال هم خودشون و هم آثارشون فراموش میشن.
در هر حال هر سبکی مناسب شرایط خودشه و مطمئنا حتی طرفدارای مثلا شجریان موقع تولد و رقص موسیقی اون رو گوش نمیکنن!

دقیقا! حرف ما هم از اول همین بود دیگه.

عمو شنبه 19 تیر 1389 ساعت 11:13

بنظر من هم این ور و هم اون ور هردوتا هم خواننده های خوب دارن ، هم خواننده های درپیتی.
ولی خب اگر مثلا یک درصد یه جمعیتی مستعد خوانندگی باشن، تو ایران میشه نیم میلیون ولی اون وریا به زحمت به چند هزار هم برسه...
درمورد شعر ولی انگار بعضی ها از بی معنی بودن و مزخرف بودن به مرز توهین آمیز و ابتذال رسیدن. من با اینکه بعضی از آهنگها شعر بی معنی دارن خیلی مخالف نیستم ولی وقتی علنا فحش و دری وری میگن دیگه قابل شنیدن نمیدونم حتی اگر ریتم خوبی هم داشته باشه.
حالا ایشاله چند سال دیگه وقتی بچه تون ازتون پرسید بابا یا مامان این خواننده چی میگه اونوقت شاید معنی شعر هم کمی مهمتر بشه

یک نوع موسیقی هست به نام موسیقی اعتراضی. در این سبک (که قطعا مناسب هر سنی هم نیست) خواننده ها به جامعه و اطراف و شرایط اعتراض می کنن، معمولا هم از لحن بی ادبانه استفاده می کنن. مثل امینم. معادل ایرانیش هم زیاده که توی شعرهاشون فحش می دن.

اینکه هر کس چه چیزی گوش بده کاملا دست خودشه. من اتفاقا موافق این تنوع و گوناگونی سبک ها هستم. چون دیده ام که همون موسیقی درپیتی و بی ادبانه هم طرفداران زیادی داره.

همون شنبه 19 تیر 1389 ساعت 01:24

کلا اگه استعداد اینور با امکانات اون ور تلفیق بشه خیلی بهتره...اگه خواننده های با استعداد اینوری برن اون ور جواب میده مثل شادمهر...یا اینکه امکانات اون ورو بیارن اینور...ادر ضمن شعرهای اینوری خیلی بدتر از اون وره عجیبه!!!
ی وای چقدر این ور و اون ور میشه یکی جلو منو بگیره...

خوب شد اینو توی پست معتادها نذاشتی وگرنه شرگیژه می گرفتیم داداش!

شعرهای اون وری که همه شون تکراری شدن. یه عمره دارن با ریشه و تیشه و نمی شه و همیشه شعر می گن!

ترانه جمعه 18 تیر 1389 ساعت 22:22

ر و ز ب ه جان شما مثل این که دقت نکردید من چی نوشتم: نوشتم هر کس یک سبک رو دوست داره. نه این که هر کس یه سبکی داره. این دو تا خیلی با هم فرق دارن. ببین، ما بالا بریم، پایین بریم، چپ بریم، راست بریم نمی تونیم بگیم آهنگ های زیر زمینی موسیقی نیستن.حالا سبکش هر چی می خواد باشه. اصلا شما اسمشو بزار سبک رقصی مثلا. هر کسی ممکنه از این مدل خوشش بیاد. من تمام منظورم همین بود.

خوب راستش من وقتی با یه آهنگ می رقصم وقتی اولین باره می شونومش اصلا به لیریکش گوش نمیدم. حالا بعدا اگه از ریتمش خوشم بیاد، گوش میدم ببینم چی میگه.

من خودم با اهنگ های اسپانیایی کلی حال می کنم و بالا پایین می پرم ولی به قول حسام مگه می فهمم چی میگن؟ یا همین آهنگای بریتنی سپیرز! نود درصد اوقات اولش نمی فهمم چی میگه ولی خوب بعدش چرا. این هم یه چیز زاتیه. مثلا من کلا ریتم آهنگ رو به شعرش ترجیح میدم. من اینطوریم حالا شاید خیلی ها این طوری نباشن.

پس اگه شعر نیست اسمش چیه؟ همین که قافیه داره کافیه که اسمش شعر گذاشته بشه. حالا می شه اسمش رو گذاشت شعر درپیت مثلا!

ولی در کل من منظورم یه چیز دیگه بود.

این کاملا درسته که بهتره آدم به گوش دادن به هر صدایی خود داری کنه حالا چه موسیقی دان باشه چه نباشه ولی خوب من خودم علاوه بر اهنگ های پاپ خوب خارجی و ایرانی "نیاز" به گوش دادن این آهنگ ها دارم. کی میدونه. شاید اگه بتوون هم الان بود و یک پسر بیست ساله هم می بود آهنگ های بلک آید پیز رو گوش میداد!

برای منم ریتم و آهنگ بیشتر از لیریک اهمیت داره.

با تعریفت از شعر هم کاملا موافقم: همینکه قافیه داشته باشه می شه شعر.

ر و ز ب ه جمعه 18 تیر 1389 ساعت 21:08 http://hazrat-eshgh.com

من اصلن این حرف ترانه رو نمی فهمم!
"هر کسی یه سبکی داره..."

البته اینم بستگی داره که ما تعریف مون از موسیقی چی باشه؟

موسیقی بیان احساسات و حالت های درونی انسان ها و طبیعته به وسیله آوا هاست.

حالا اگه این بیان احساسات و حالت های درونی همراه با شعر و سروده ای هم باشه خوب یعنی اینکه اونکه داره این شعر رو می خونه داره احساس واقعی شو بیان می کنه.

نمونه شعری (اصلن مگه به اون هایی که میگن شعر گفته میشه؟ یه چیز دیگس !!) نمی خواد بیاری که مستهجن میشه !!!

بخش دوم ارتباط ماست.
یعنی تو وقتی با یه موسیقی ارتباط برقرار می کنی و می رقصی واقعن هیچ کاری با شعر و ترانه و ایناش نداری ؟!!!

خوب اگه این طوریه همون موسیقی رو شعرش رو بردار و آهنگ خامش رو بذار.
ببین جون من باز می تونی برقصی باهاش؟

من اصلن نمی پذیرم اینو. تو نمی تونی با یه موسیقی ارتباط برقرار کنی ولی تنها با ریتم و آواها و صدای ضرب وسیله هاش ارتباط برقرار کنی و با ترانه اش نه !!

برای نمونه همون امیر تتلو بیاد شعر حافظ رو بخونه با همون ریتم.
تو باز می تونی برقصی با اون؟
مطمئنن شنیدن اون شعر ممکنه حس رقصیدن رو از تو بگیره و حتا تو رو به فکر وادار کنه.

+ نمی دونم تا حالا سازی کار کردی یا نه؟
ولی یک اصل تو ساز زدن هست اونم برای اینکه این گوش موسیقیایی و کلن گوش تو بهتر رشد کنه و بارورتر بشه از گوش دادن هر صدایی خودداری کن!!

من سالها ویولون می زدم ولی یه مدت ترکش کردم بعد هم دیگه بالکل گذاشتمش کنار متاسفانه... خیلی هم پشیمونم.

به نظر من اینکه ترانه گفته هر کسی یه سبکی داره، یعنی هر کس بنا به نیاز خاصی به موسیقی گوش می ده و این موسیقی حتی در حالت های مختلف روحی آدم تاثیرگذاره. یعنی وقتی خوشحالی یه سبک موسیقی رو دوست داری و وقتی غمگین یه سبک دیگه.

درباره متن ترانه ها هم کاملا با نظرت مخالفم! لذت بردن از موسیقی هیچ ربطی به معنی شعری که داره خونده می شه نداره. مگه مثلا وقتی یه اهنگ تبتی رو گوش می دی و لذت می بری معنی شعرش رو می فهمیم؟ نه! فقط از آهنگش خوشت میاد برای همینه که همیشه گفته شده موسیقی تنها زبانی در دنیاست که بین تمام آدم ها مشترکه.

از طرفی بعضی خوانند ها سعی کردن بدون توجه به شعر، تنها با موسیقی سعی کنن با مخاطبین ارتباط برقرار کنن. مثل کامرون کارتیو که یه آهنگ داره بالکل بی معنی! یعنی اصلا به هیچ زبون خاصی نیست ولی آهنگش انقدر قشنگه تمام مردم دنیا شنیدن و خوششون اومده! از عربها گرفته تا ما ایرانی ها و اروپایی ها و آمریکای جنوبی ها.

اینکه با یه آهنگ خالی می شه رقصید یا نه هم باید بگم بستگی به استعدادت داره داداش!‌ من (و ترانه) با ضرب گرفتن روی سینی هم شده که رقصیدیم! مشکلی هم نداشتیم!!!

محسن جمعه 18 تیر 1389 ساعت 18:11

چه خوب که من دوستم رو به اسم دارا اینجا دیدم.

امروز فیلم یک درجه لعنتی رو آوردم پیش دارا اینا با هم دیدیم. اونم شما رو توی فیلم های پشت صحنه دید!

ترانه جمعه 18 تیر 1389 ساعت 12:13

من که خیلی همه جوره با این آهنگای زیر زمینی حال می کنم. حتی یه شب با آهنگ بگو بینم ندیدیش خوابم برد از بس که من آرومم!
به نظر من موسیقی موسیقیه
یکی خوشش میاد و یکی هم نه. اصلاهر کس یه سبکو دوست داره. دلیل نمیشه چون لیریکا چرت و پرتن بگیک موسیقی نیست! ۶ و ۹ دیگه!

به نظر من هم یه وقتایی اصلا لزومی نداره لیریک ها حتما پرمعنی باشن. کسی دنبال معنی می گرده می ره حافظ می خونه.

وقتی می خوایم برقصیم مهم نیست طرف داره چی می گه، مهم اینه آهنگش چقدر می تونه ما رو به قر دادن وادار کنه!

فرشته جمعه 18 تیر 1389 ساعت 10:47 http://freshblog.blogsky.com

نمی دونم فیلم " کسی از گربه های ایرانی ... بهمن قبادی رو دیده باشی ... "هیچکس" گفت ما چون از دل مردم و از همینجا با مردم حرف میزنیم و می خونیم مردم خوششون میآد و بدل میشینه ...

اون ور آبی ها که خب از اوضاع اینجا خبر ندارن که!! مگر اینکه جدید رفته باشن ... از یه طرف هم محسن راست میگه تعدادشون کمه مگه چقدر دیگر یکی دوتا شاعر و آهنگساز می تونن از خودشون استعداد در وکنن اونهایی هم که خیلی قدیمین واقعا دیگه فسیل شدن ...

یه مدت هر چی شو بود به اسم کوجی میومد بیرون مگه یه نفر چقدر می تونه ایده داشته باشه !!! برای همینم کلیپ هاش آبکیه.

فرزاد فرزین هم یکی از داخلی هاست که خیلی قشنگ می خونه و یکی دیگه به اسم " سلما " که خودش شعر و اهنگسازی و گیتار میزنه و من آلبومش رو دانلود کردم خیلیییییییییییییی قشنگه و صداش رو خیلی دوست دارم با وجود اینکه اولین البوم رسمیشه و خیلی جا داره تا حرفه ای بشه ...

درسته. داخلی ها بهتر می تونن حرف جوونای ایرانی رو بزنن. اونور آبی ها شاید برای ایرانی های لوس آنجلس خوب باشن... آخه مثلا ببین معین هنوز که هنوزه داره به همون سبک ۲۰ سال پیشش می خونه. کلیپ هام که همه یه شکله. اما داخلی ها با وجود محدودیت های زیاد یه وقتایی کلیپ هایی می سازن که واقعا دیدنیه. مثل کلیپ نی ناش ناش از ساسی مانکن که - حالا کار ندارم خودش کیه و صدا و شعرش چطوریه، فقط کلیپش رو می گم - واقعا روش زحمت کشیده تا متفاوت باشه.

فرزاد فرزین هم از خواننده های خوب داخلیه. سلما رو نشنیدم تابحال. باید داونلودش کنم.

دارا جمعه 18 تیر 1389 ساعت 10:21

آقا با هرچی حال می کنی اون موقع اون خوبه.
به به چی گفتم.

ر و ز ب ه جمعه 18 تیر 1389 ساعت 00:18 http://hazrat-eshgh.com

مگه اصلن رقابتی باید وجود داشته باشه؟
مگه اصلن موسیقی هست که رقابتی بین اونها به وجود بیاد؟

اگه از اینها بگذریم گمانم همون دلیلی که خودتم گفتی. حرف اون هزینه و اینها.. خیلی تاثیر گذاره.

داخلی ها که هیچ امیدی به این چیزا ندارن ولی اونوری ها خیلی امید به این دارن.

استقبال از اینور خیلی بیشتره. خیلی.

ولی من قرار باشه چنین تولدی هم بگیرم باز ترجیح میدم "تولدت مبارک" اندی رو رایت کنم!!

تازه عباس قادری! اینا هم هست.

موسیقی راک انگلیسی هم گوش می کنی؟

من برای تولدها و مهمونی ها همیشه چهار تا فولدر رایت می کنم: آهنگ های ایرانی شاد، آهنگ های قری فقط برای بزن برقص، آهنگ های آروم خارجی برای شام، آهنگ برای کیک (که منم فقط و فقط تولد مبارک اندی زو دوست دارم)

عباس قادری که آخرشه! تازه جواد یساری هم هست...

من کلا موسیقی پاپ، R&B و راک انگیلیسی رو دوست دارم و مثلا اصلا از جاز خوشم نمیاد.

محسن پنج‌شنبه 17 تیر 1389 ساعت 23:23 http://ketabamoon.blogsky.com

این وریا از بین هفتاد ملیون در میان. اونوری ها از بین سه چار ملیون. بگذریم که درصد زیادی از خواننده های زمان رژیم گذشته رو هم در بینشون دارن. بهرحال اینجا همیشه بهتریناش هست. به کوری چشم اونایی که میخوان این صداها خفه بشن.
ایشالله به حق فاطمه زهرا دشمنای خوانندگی و موسیقی خفه بشن. الهی دس به هرچی میزنن طلا بشه. حتا نونی که میخوان بخورن. یا آبی که می خوان بخورن بشه طلا.

ایشالله!

ها؟ پنج‌شنبه 17 تیر 1389 ساعت 17:48

به نظر من خواننده های اینوری خوب نیستن خواننده های اونوری که اصلا خواننده نیستن! این که ملت این موسیقی هارو گوش میدن( البته ۱۰۰٪ همه شون افتضاح نیستن توشون خیلی خیلی خیلی کم خوب هم هست)به خاطر اینه که واقعا موسیقی گوش ندادن فکر میکنن اینا موسیقی هستن! به نظر من که خیلی مزخرفن(۹۸٪ اشون البته) !! اون ۲٪ هم مطمئنا از زیر زمینیای خودمونن!

در کل باهات موافقم اما با درصدهات نه!

توی اونوری هام خواننده های خوب زیاد پیدا می شه.

faryad پنج‌شنبه 17 تیر 1389 ساعت 14:54 http://www.diare-khashm.mihanblog.com

در همبستگی با اعتصاب بازاریان تهران واعتراض به شهادت عزیز الله کاشانی توسط بسیجیان مزدور

خب این که شروع جمله بود، بقیه اش چی؟ اصلا چرا فعل نداره جمله ات؟

حداقل کپی/پیست می کنی درست بکن.

سونیا پنج‌شنبه 17 تیر 1389 ساعت 14:01

آخه خواننده های زیرزمینی ما که موسیقی واقعی نیستند! اینکه آدم هر چی که به ذهنش برسه را بگه که نمی شه موسیقی! مثلا می شه لیریک های سیاوش قمیشی را با ساسی مانکن مقایسه کرد؟!
به نظرم اصلا مقایسه درستی نیست! آهنگای زیرزمینی الان فقط برای تغییر مود خوبن!

مگه شما توی مهمونی هاتون با سیاوش قمیشی می رقصین؟!

من فقط خواننده های پاپ و آهنگ های شادی که توی مهمونی ها استفاده می شه رو گفتم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)

نام

ایمیل

آدرس وبسایت