فیلم های مهمی که دوستشون ندارم!

اولین سال هایی که فیلم می دیدم خیلی زیاد تحت تاثیر مجلات سینمایی بودم و نقدهایی که می خوندم. یعنی اگر در مجلۀ فیلم از فیلمی تعریف می شد یا فیلمی در جشنواره ای معتبر جایزه می گرفت، فکر می کردم خب قطعاً با اثر مهمی طرف هستم و موقع تماشای فیلم خودم رو مجبور می کردم که از فیلم خوشم بیاد... یعنی در واقع فکر می کردم اگر از چنین فیلمی خوشم نیاد اشکال از منه که فیلم رو درست درک نکرده ام.

اما بعد از مدتی کم کم متوجه شدم الزاماً نباید نظر من با نظر یک منتقد یا حتی گروه بزرگی از منتقدین سینمایی یکی باشه. به هر حال من سلیقه و نظر خودمو دارم. یعنی ممکنه فیلمی جایزه های بزرگی رو هم کسب کنه ولی من دوستش نداشته باشم.

اینها رو گفتم که برسم به فیلم تایلندی ظاهراً مهمی که پارسال جایزۀ نخل طلای کن رو گرفت. من فیلم رو با شوق و ذوق زیادی شروع کردم و وقتی برای اولین بار به ساعت نگاه کردم دیدم فقط 18 دقیقه گذشته!

واقعاً نمی دونم هیات داوران با چه معیاری این فیلم رو شایستۀ دریافت مهمترین جایزۀ جشنوارۀ کن دونستن، شاید واقعاً باهاش ارتباط برقرار کردن و ازش خوششون اومده. شاید پیام مهمی تو فیلم بوده که اونا گرفتن و من نه... ولی آقا جان هر کاری هم بکنی من نمی تونم با فیلمی ارتباط برقرار کنم که 8 دقیقۀ تمام دوربین رو ثابت کاشتن رو به یک میز که دورش پنج نفر نشستن دارن حرف می زنن، اونم چه کسانی؟ یه پیرمرد رو به موت، یه پیرزن، یه پسر جوون، خواهر پیرمرد که سالها پیش مرده (و حالا روحش برگشته) و یک گوریل که در واقع پسر اون پیرمرده اس که چند سال پیش توی جنگل رفته و مرده!

این فیلم به غیر از (احتمالاً!) پیام مهمی دربارۀ تناسخ و زندگی آدم ها و چند پلان زیبا از مناظر تایلند هیچ جذابیت دیگه ای نداره. اصلاً مگه اولین شرط یک فیلم خوب این نیست که بتونه مخاطب رو به خودش جذب کنه؟

این اتفاق دربارۀ خیلی فیلم های مشهور و جایزه بگیر دیگه هم تکرار می شه. مثل اون فیلم فرانسوی که پارسال کاندید اسکار بود، یا حتی فیلمی مثل همشهری کین که سالهاست بهترین فیلم تاریخ سینما از دید منتقدان سینماییه. همشهری کین فیلمنامۀ خوبی داره، همه چیزش سر جاشه ولی آیا واقعاً بهترین فیلم تاریخ سینماس؟

به نظر من که نه... من کاری با نظر منتقدان یا جایزه های سینمایی ندارم. من سلیقۀ خودمو دارم و فهرست بهترین های سینماییم هم متعلق به خودمه. قرار نیست همۀ ما دنباله رو نظر منتقدان باشیم.