درباره اندی... قصه از کجا شروع شد؟

ای گل نیلوفرم، ای همۀ باورم، آره می دونی از همه عاشق ترم...

آقا ما همینجا اعلام می کنیم که از اندی خوشمون میاد! خجالت هم نمی کشیم!

صدا نداره؟ آهنگ هاش بی معنیه؟ مبتذله؟ ابراهیم نبوی گفته بدصداترین خوانندۀ تاریخ موسیقی ایران؟ هر چی که می خواین بگین، بگین! من خوشم میاد! از 17 سال پیش که آلبوم "بلا" رو شنیدم تا امروز از تک تک آهنگ هاش لذت می برم و با هر کدومش کلی خاطره دارم... همین الان هم تنها خواننده اییه که همۀ آلبوم هاشو روی هارد دارم!

سوم راهنمایی که بودم توی کلاس با علی صابر زمان می رفتیم بالای میز و برای بچه ها آهنگ "بلا" رو اجرا می کردیم! کلاس چهارم دبیرستان هم همین کارو با  مصطفی صالحی و آهنگ "سوگلی" انجام می دادیم:

نوبهار به تو حسادت می کنه، پیش تو به پوچی عادت می کنه

خب چیکار کنم؟ من از داریوش خوشم نمیاد! یاد بنگ و بدبختی می افتم! از سیاوش قمیشی هم تک و توک، نهایت پنج تا آهنگ... گوگوش هم که گوگوش قدیم... با موسیقی سنتی و تار و تنبور و سنتور هم حال نمی کنم! چی بشه، سالی یه بار یه آهنگ شهرام ناظری گوش بدم. اونم فقط آهنگ هایی که اشعار مولانا رو خونده، بیشتر به خاطر شعرش، نه صداش!

بد سلیقه ام؟ ازم بدتون اومد؟ همینه که هست! من با آهنگ های اندی انرژی می گیرم. اصلاً خستگیم در می ره! آهنگ هاش پر از امید و عشق و احساسه:

برای نوشتن از تو واژه های تازه می خوام...

نزدیک به 20 ساله که اندی داره می خونه و همیشه هم پر طرفدار بوده. خواننده های زیادی در همین مدت اومدن، یکی دو تا آلبوم دادن و بعدش هم محو شدن... اما اندی موند و همیشه هم انقدر هوادار داشت که بتونه به تنهایی کنسرت برگزار کنه و مثل خواننده های دیگه (حتی ابی) مجبور نباشه با سه چهار نفر دیگه کنسرت مشترک بذاره. اینکه یک نفر بتونه در تاریخ موسیقی یک کشور 20 سال حضور موفق داشته باشه کم چیزی نیست.

دلیل موندگاری اندی سبک خاصیه که ابداع کرده. اصلاً بعضی از آهنگها Trade Mark خودشه! آهنگ های مهم نبود، از یاد من نرفته، نگاه اول، سپیده، خاک و ریشه، بیقرار، پیچک و... از آهنگ هایی هستن که تنها از روی سازهای بکار رفته، ریتم و ملودی می شه فهمید ساختۀ خودشه. توی هر آلبوم حداقل یکی از این آهنگ ها داره. آهنگ هایی که طرفداران اندی از شنیدنش لذت می برن.

تا بحال دوبار از صدای اندی در فیلم های هالیوودی استفاده شده: آهنگ Restless (اسم فیلم یادم نیست، نیلوفر اگه یادته بگو) و سلام عاشقونه (در خانه ای از شن و مه، که فکر کنم همۀ ایرانی های دنیا دیده باشن!):

قصه از کجا شروع شد؟ از گل و باغ و جوونه، از صدای مهربون و یه سلام عاشقونه

اندی به غیر از یک آهنگ (برو، آلبوم خلوت من، سال 81)، در باقی آهنگ هاش (حدود 180 آهنگ) از عشق و احساس گفته، از بی قراری عاشق و زیبایی های عشق:

خدا از عشق تو ساخت آسمون و زمینش، با اسم تو شروع شد کتاب آفرینش

حتی این روزها که همه از رفتن و گسستن و بی وفایی یار و بی خیالیشون می خونن، اندی باز هم از با هم بودن می گه، از فداکاری و نادیده گرفتن غرور:

من بی تو یه ناتمومم... دور از تو نذار بمونم...

بخاطر همه این اینها اندی رو دوست دارم. امیدوارم حالا حالاها برامون بخونه، از آهنگ های باحالی مثل "خوشگلا باید برقصن" گرفته تا سبک آهنگ "وداع". شما دوست ندارین، به من چه!

پس من و تویی که دوسش داریم:

تا می تونیم بیا عاشق باشیم...

عشق من، می خوام زنده به گورت کنم!

تا همین چند وقت پیش خواننده های ما توی آهنگ هاشون از عشق و احساس می گفتن؛ از نم نم بارون، گل آفتاب گردون، زیبایی یار و ... اگه از بی وفایی طرف هم حرفی می زدن، می گفتن که بی تو می میرم، بیا، برگرد ...

از یه مدت پیش مد شد که از طرف بد بگن. مثلاً بخونن "برو دیگه دوستت ندارم"، "آدم فروش"، "دیگه ازت بدم میاد"، یا مثل محسن چاوشی نفرین کنن. اما الان دیگه کار داره به جاهای باریک می کشه. چه خواننده های مجاز داخلی و چه لوس آنجلسی ها دیگه تهدید به قتل و خونریزی می کنن!

کلاً یه آهنگ سه کاربرد می تونه داشته باشه: شنیدن در خلوت، شنیدن در ماشین (ایکس ایکس!) و استفاده جهت انجام حرکات موزون! اما این آهنگهای جدید به درد هیچی نمی خورن به خدا. صدای خواننده ها که به زور افکت های دیجیتالی قابل تحمله، آهنگ ها با یه سینتی سایزر ساخته شده و اشعار هم که... (بنویسم فیلترم می کنن!). آخه ببینین چیا می گن:

اینو بدون هرجا باشی، سایه ات رو با تیر می زنم

بذار که اعتراف کنم، دشمن جون تو منم

خون کثیفتو بدون، یه روز با دستام میریزم

بشین و منتظر بمون، بیام سراغت عزیزم!

الهی روزی برسه تو آتیش کینه من بسوزی و خاکستر بشی

جونتو آخر میگیرم کاری می کنم که دیگه مثل خودم دیوونه شی

برو بذار تو غصه هام بمیرم و بسوزم و تنها باشم تو حال خودم

بی خیال عشقت شدم دست از سرم بردار دیگه نمی خوام ببینمت

(بنیامین و علی اصحابی – آلبوم بی گناه)

دلم می گه پیر شی عزیز، این یه دعا نیستش برات

عمر کوتاه برات کمه، عذاب بکش تا پیری هات

(آرش یوسفیان – آلبوم دل عاشق)

حالا که رفتی برو، دیگه نمی خوام تورو

برو تا منم برم پی کار و بارم

حالا که رفتی برو، کاری بهت ندارم

(فرشید امین – آلبوم گرفتار)

به خدا جهنم هم جایی واسه تو نداره

حیف آتیش که بخواد روی سر تو بباره

حرف من همینه که برو پی کار خودت

هر چی درد و غم و غصه اس همگی مال خودت

(امید علومی – آلبوم O2)

اگه تو یه روز بخوای پیشم نباشی، یا با یکی دیگه عاشقانه باشی

فکر نکن بدون عشق تو می میرم، نمی میرم اما دیگه تورو تحویل نمی گیرم!

(شهرام K -  آلبوم Game Over)

*  آخرین آهنگ این آلبوم هم یکی از مزخرف ترین و مبتذل ترین آهنگ های ایرانیه که تا بحال شنیدم! صد رحمت به "قبول قبول" و "صبر ایوب"!

حالا با آهنگ های گروه "زد با زی" و "Lash Boys" کاری نداریم. اونا مخاطبان خاص خودشونو دارن و اتفاقاً موسیقی رو خیلی خوب می شناسن.

مطمئناً تغییری که در مفهوم آهنگ ها بوجود اومده نشون دهنده طرز تفکر جدیدیه که بین جوون ها باب شده. به نظر من عشقی که توی این آهنگ ها ازشون تعریف می شه، عشق های مبتذلی هست که توی پارتی ها، خیابونا و بعضاً داخل ماشینا شکل می گیره! تجربه های سطحی از عشق و عدم رضایت نسل حاضر از هزاران موضوع مختلف هست که به شکل "بی خیالی"، "عدم تعلق" و "خشونت" در آهنگ ها ظاهر می شه.

اینجور که پیش می ریم، بعید نیست چند سال دیگه از کشیدن ناخن یار، درآوردن چشم محبوب با گاز انبر و فرو کردن میله داغ توی سوراخ... (بی ادب! صبر کن بگم بعد!) ...توی سوراخ گوش معشوق بخونن.

خدا به دادمون برسه! احتمالاً نصف عشاق نسل بعد نقص عضو دارن!